Goedemorgen! Ik heb weer een nieuw artikel voor jullie in de serie ‘Dit is Borstvoeding’. Vandaag het verhaal van Jetje. 10 jaar borstvoeding!

Moet je echt een cursus volgen om bv te geven?

Toen ik een week of 11 zwanger was mocht ik naar de verloskundige. Ze vertelde dat ik moest gaan nadenken over welke voeding ik mijn baby wilde gaan geven. Nadenken??? Gewoon, borstvoeding toch? Ik had er inderdaad niet over nagedacht dat het ook anders kon, maar waarom zou ik ook. Die borstvoeding had ik toch. Simpel.
Toen ik me aangemeld had bij het kraambureau kreeg ik een inschrijfformulier voor een borstvoedingscursus. Was dat echt nodig vroeg ik me af. Mijn moeder zei van wel, maar ik schreef me niet in. Na een paar maanden deed ik het op haar aandringen toch maar wel.

Twee avonden zat ik op die cursus en het was leerzaam. Voormelk, achtermelk, toeschietreflex, tepelkloven, borstontsteking, handkolven, elkectrische koven, aanleggen, houdingen, keizersnee, ik had er nooit bij stilgestaan dat je twee avonden met dit onderwerp kunt vullen. Maar ik had nu echt een hele goede basis.

En dan loopt alles anders

Zes weken voor de uitgerekende datum beland ik plotseling in het ziekenhuis. Ik heb het Hellp-syndroom en moet zo snel mogelijk bevallen. Keizersnee, natuurlijk bevallen, toch een keizersnee, inleiden, een hectische dag, maar uiteindelijk beval ik gewoon. Mijn dochtertje ligt bij mij op de borst en ik probeer haar te laten drinken. Straks moet ze in de couveuse en dan heeft ze dat maar vast geprobeerd. Ik weet niet meer precies hoe het ging, maar het zal wel een mooi moment geweest zijn. En dan gaat ze naar de kinderafdeling en ik naar de IC.

Als ik wakker wordt vertelt de kinderarts dat ze al wat gedronken heeft. Oh jee, ik wilde borstvoeding geven, dat kan dan toch niet, dat had ik immers op mijn cursus geleerd.
‘s Middags mag ik naar haar toe. Een klein kindje in een couveuse, het is mijn kindje. Ze mag ook bij me liggen en drinken. Dat gaat goed. Ze drinkt. Whow, dat weet ik nog precies, ik lag in mijn bed en ze dronk bij mij. Toen voelde ik me echt een moeder.
Maar na het voeden werd ze gewogen, om te kijken hoeveel ze gedronken had. Wat ze te weinig binnenkreeg werd bijgevoed met kunstvoeding. Dit was niet het plaatje dat ik voor ogen had en dat realiseerde ik me iedere dag een beetje meer. Ik kolfde ondertussen volop, dus het bijvoeden gebeurde wel met mijn borstvoeding, maar alles wat mijn dochter niet live bij mij dronk vond ik toch niet fijn.

Ik was genoeg hersteld en klaar om ervoor te gaan. Vanaf nu zou ik zelf borstvoeding geven. Het kostte wat moeite om de verpleging te overtuigen. Maar ik ging ervoor. Mijn dochter kwam goed aan, dus ik had er vertrouwen in dat de borstvoeding wel goed zat.
Na een paar weken mocht ze mee naar huis. En daar zat ik dan met mijn dochtertje op de bank. Voeden, een uur later alweer en een uur later alweer. En in het ziekenhuis kreeg ze precies om de 3 uur iets. Hoe kon dat nou. Eerlijk gezegd heb ik echt 1 minuut gedacht: dit ga ik niet zo lang doen, maar daarna toch maar wel doorgegaan. Ik kon toch niet opgeven….
Mijn dochter dronk veel, spuugde veel, dronk nog meer en groeide ook super goed. Na een halfjaar kon ik me niet voorstellen dat ik zou stoppen om een flesje te geven. Dat zag ik in mijn omgeving wel, maar mij leek dat veel minder handig (en ik ben een handige).

En dan gaat het gewoon vanzelf

Na 9 maanden was ik gelukkig alweer zwanger van ons tweede kindje. Ik voedde gewoon door. Het ging goed, mijn dochter was tevreden en ik ook. Tandemvoeden was ik niet van plan. Mijn oudste dochter was al 1,5 jaar, dus oud genoeg om geen borstvoeding meer nodig te hebben, vond ik.

Op de avond voor de bevalling dronk mijn dochter voor het laatst. 2,5 uur later werd haar zusje geboren en toen mocht zij het overnemen. Dat ging eigenlijk vanzelf.
Ik werd nog handiger. Horloge kapot, ik had geen nieuwe nodig, want ik voedde toch volledig op verzoek. Haar verzoek, maar als het zo uitkwam ook op mijn verzoek. Voor het trainen bijvoorbeeld, dan moest ze van mij drinken.
Na ruim een jaar was ik weer zwanger. Weer voedde ik door. Weer wilde ik niet tandemvoeden en een paar weken voordat ik ging bevallen ging mijn dochtertje minder drinken. Volgens mij kwam er ook niks meer uit toen.

Ik beviel van een gezonde zoon, die ook weer dronk bij mij. In de kraamweek kolfde ik de stuwing weg en voordat ik het wist had ik weer een diepvrieslade vol met melk. Kolven ging me altijd makkelijk af. Gewoon, omdat ik er niet zo over nadacht. Mijn diepvries zat vol, dus stel dat het een keer minder zou gaan ook geen probleem. Op het werk en thuis. Ik zorgde ook altijd dat ik een flesje in de koelkast had staan. Stel dat ik dan een keer later thuis was dan had mijn kind altijd wat te drinken.
Na 1,5 jaar dronk hij gewoon door, na 2 jaar ook, dus we braken weer een record. Na drie jaar dronk hij ook nog en toen hij bijna 3,5 jaar was vond ik het eigenlijk wel genoeg. Langzaamaan hij ook en na een tijdje beseften we dat hij eigenlijk geen borstvoeding meer dronk.

Handig voeden

Oh zou ik dan onbewust voor de laatste keer borstvoeding gegeven hebben? We wilde nog graag een vierde kindje, en die kregen we.

Toen onze jongste 4 was werd ons dochtertje geboren. De borstvoedingsperiode was dus nog niet afgelopen. Ik kon het nog, mijn dochtertje kon het ook en samen begonnen we aan het borstvoeding geven. Stuwing, veel voeding, lekkages, maar daarna gewoon gemakkelijk.

Ik voedde steeds meer met links, zodat ik mijn rechterhand vrij had om nog iets anders te doen. Eten koken, computeren, appen, een spelletje doen, iets opschrijven, noem maar op. Daardoor ben ik misschien niet meer helemaal symmetrisch, maar het is zo handig. En ik hou van handig.

Mijn oudste dochter is nu 10,5 jaar en (met uitzondering van een korte pauze) zolang voed ik dus al. Het hoort er gewoon bij, al denk ik dat er nu wel een einde aan gaat komen. Met mijn jongste dochtertje hoef ik het langvoedrecord van mij en mijn zoontje niet te verbreken.
Maar het loopt zoals het loopt, we zien wel, het is ook nog steeds zo lekker makkelijk en het is nu echt voor de laatste keer.

Bedankt Jetje voor het delen van jouw mooie verhaal!

Wil jij ook je borstvoedingsverhaal delen?

Lees je dit artikel en denk je, ik wil ook mijn verhaal en ervaringen delen en is dit nog niet eerder online gepubliceerd? Hier vind je alle informatie over het insturen van jouw verhaal.

Echte mama’s, echte verhalen. Dit is borstvoeding!