Tegenwoordig geef ik mezelf time-outs. Onze dreumes heeft geen time-outs nodig. Mama wel. Om even tot rust te komen. Niet omdat de dreumes vervelend is. Hij is erg lief voor zijn mama haha. Maar om de kleine stuiterbal de aandacht te kunnen geven die hij verdient, moet mama ook kunnen opladen.

Vorige week heb je al kunnen lezen dat ik bekaf was door de tijdswisseling naar wintertijd. Inmiddels is er meer dan een week voorbij en ik heb er nog steeds last van. Het liefst zou ik dagelijks een paar uur ‘s middags extra slapen maar daar is echt geen tijd voor. Op de momenten dat ik het probeer tijdens het slaapje van de dreumes lukt het vaak niet mijn hoofd even ‘stil’ te laten zijn. ’s Avonds val ik meestal makkelijk in slaap (lees: ga ik knockout zodra ik mijn kussen raak), overdag is het echt een drama. Zelfs in een volledig donkere kamer.

Gelukkig vind de dreumes mama ook leuk speelgoed als ik plat op de bank lig. Speelgoed ja. Mister Z. is nu 2. En volop aan het klimmen en klauteren en mama als springkussen gebruiken. Met de stembanden op vol volume natuurlijk.

Mijn rug begint gelijk weer te gillen wanneer ik te weinig rust krijg. Dus als ik niet kan slapen dan is veel liggen de volgende stap. Mocht het zo blijven dan wordt het weer een vervroegd tripje naar de chiropractor.

En wat dan zo frustrerend is? Mezelf een time-out geven betekent eigenlijk alles in oma-modus doen. En dat haat ik zo. Vooral als het een paar weken beter ging. Al zorgde dat wel voor het onbewust overschrijden van mijn grenzen.

Veel tussendoor rusten. Niet teveel prikkels op een dag. Extra doseren in een week met afspraken die ingepland kunnen worden. Of schrappen. De dagen nog strakker indelen omdat je weet dat niet alles lukt maar er wel een aantal noodzakelijke punten afgewerkt moeten worden.

Schrijven doe ik nu vaak in Pages of in de Notitie app. Want ook een scherm waar zo min mogelijk afleiding zichtbaar is, is een vermindering van prikkels. Ging ik vorig jaar voor een geweldig vrolijke blogagenda, dit jaar kocht ik mijn oude liefde Moleskine weer.

Fijn is het dan als hubby een paar dagen extra vrij heeft. En het huishouden en koken grotendeels overneemt. Of alles inclusief dreumes overneemt zodat ik juist even lekker kan koken, lees: ontspannen. Of dat je met vrienden even er tussenuit gaat in een heerlijke omgeving en tot rust komt.

Fijn is het ook dat je elke week weer tot nieuwe inzichten komt. Kleine details die wel veel uitmaken. Kleine details die maken dat je je leven opnieuw aan het indelen bent. Maar nu op een manier waar ik blijvend wat aan heb.