1 Jaar Geleden…

…werd ik Mama. Een voor mij heel onwerkelijke titel tot het moment dat Z. van zich liet horen in de operatiekamer. Er was teveel vooraf gegaan waardoor ik helemaal op was. Uitgeput. Maar zo verlangend naar dat kleine mannetje. Al die emoties kwamen als een regenbui los.

Mister Z: Van baby naar dreumes

Het gezichtje wat ik in mijn dromen licht geblurred bleef zien had nu details. En het hilarische moment toen we ontdekten dat die mega toeter die ik had een inimini mannetje als bewoner had gehuisvest. Wanneer we de foto’s terugkijken van de keizersnede en de dagen erna komt het besef weer even hoe zwaar de eerste maanden zijn geweest.

Hoe goed je je ook inleest, op het moment dat baby er echt is staat alles op zijn kop. Zelf denk ik dat het goed is geweest dat we uit zijn gegaan van het ‘ergste’. Rekening houden met een huilbaby (like me) met allergieën (like me) was goed om te kunnen relativeren in het begin. Zijn er allergieën? Ja, Z is ook allergisch. Maar hij was geen huilbaby. En daar was ik nog het meeste ‘benauwd’ voor.

Tijdlijn

Met 3 maanden begon het tandjesgemiep en besloot meneer dat de wereld staand bekijken leuker was. Met 5 maanden besloot hij te gaan zitten. Met 6 maanden begonnen we met vaste bijvoeding en werd ontdekt dat kruipen erg leuk is. Tussen de 7 en 9 maanden kwamen er 7 tanden hallo zeggen, ging meneertje zichzelf optrekken en lopen.

Inmiddels loopt hij (bijna) los en babbelt je de oren van je hoofd af. De eenkennigheid is ook volop aanwezig. Mister Z. kijkt graag de kat uit de boom en laat na de inspectie pas zijn sociale vaardigheden op je los. Naast dat het bij de leeftijd hoort heeft hij dat niet van een vreemde :P

Nu een jaar later is hij al zoveel is veranderd dat ik me niet meer in kan denken dat hij er zo inimini was. Iets meer dan 2,5 pak suiker bij de geboorte haha. De baby met superspillebenen en de stempel ‘dysmatuur’ is inmiddels een actieve en pittige dreumes die het huis door zoeft onder luid gebrabbel en gekwetter. Nog steeds tenger, maar inmiddels wel met lekkere spekjes om te bijten en te kietelen hihi.

De foto op het geboortekaartje is gemaakt toen hij 2 of 3 dagen oud was. Mister Z. Zahed. Zijn naam betekent ‘godsvruchtig’ in het Arabisch. De andere twee voornamen zijn vernoemingen/verwijzingen naar zijn papa en zijn opa. Ga je nou ook een recente foto plaatsen? Nou nee. Daar ben ik nog steeds erg voorzichtig mee. Ben je nou heel heel heel nieuwsgierig dan kun je het artikel over de Milestone Cards eens bekijken ;)

Heeft het mama worden me veranderd?

Ja en nee. Het heeft zachtere kanten in me naar boven gehaald. En tegelijkertijd de ‘mamaleeuw’ wakker gemaakt. Had ik voorheen al weinig boodschap aan wat anderen vonden van wat wij doen, nu al helemaal.

De behoeften van je kindje volgen gaat in onze ogen ver. Dat is voor ons ouderschap. Natuurlijk ouderschap. Borstvoeding, co-sleeping, rapley, dragen, you name it. Iedere ouder doet wat hij of zij het beste vindt. En dat mag. Dit is waar wij voor kiezen, dat betekent niet dat wij andere manieren van opvoeden afkeuren of slechter vinden.

Na maanden een hummeltje gehad te hebben dat vrij weinig deed behalve slapen, drinken, luiers volspuiten gaat er een nieuwe wereld open. Een die ik persoonlijk veel leuker vind. Praten kan hij nog niet maar hij communiceert wel heel duidelijk. Eigen woordjes, klanken, gebaren, we komen er wel uit hehe. We zijn al benieuwd naar zijn verhalen zodra hij kan praten.

De vraag zal vast wel komen wat we met zijn verjaardag gaan doen en wat hij als cadeautjes krijgt. Nou, wij vieren geen verjaardagen. Dus ook die van mister Z. niet. Het vieren van verjaardagen is geen islamitisch gebruik om te vieren, wij vieren alleen de islamitische feesten ;)

Fahad

Zijn harige vriend Fahad weet inmiddels wanneer hij het kleine mannetje moet ontwijken en wanneer het ‘veilig’ is te knuffelen. Ik heb respect voor het geduld dat mijn harige vriend heeft met zijn kleine vriendje die soms wat hardhandig zijn liefde betuigt.

Toen ik klein was, was een huisdier geen optie met drie mensen in huis die voor van alles en nogwat allergisch waren. Dat mister Z. wel opgroeit met een eigen huisdier vind ik enorm leuk.

Dat mister Z. 1 jaar is geworden betekent ook dat ik nu een jaar borstvoeding geef. En stiekem ben ik daar best heel trots op!