Mama’s heb ik jullie aandacht? Ik vind dat we liever voor onze medemama’s mogen zijn. De (online) community van moeders kan zowel behulpzaam zijn en tevens veel extra vragen en soms frustratie oproepen.
Ik ben zelf actief in meerdere Facebook groepen. Volg flink wat moeders op Twitter en Instagram. Het valt me regelmatig op dat moeders andere moeders proberen te overtuigen van hun gelijk. Of het nu is met opvoeden, het eten van de kleintjes, of het kleden van het kleine spul.
Zelf vind ik het heel interessant en leerzaam om me te verdiepen in zo veel mogelijk opties en methoden die op kinderen betrekking hebben. Dat betekent dat je soms ook tegen ouders aanloopt die van mening zijn dat er maar een juiste weg is. Iedereen die het anders doet, die doet wel zijn best maar doet het net even niet goed genoeg. Wellicht bedoelen ze het niet zo maar krijg je toch dat gevoel wanneer hun adviezen onder ogen krijgt.
De toon waarop, de manier van zeggen of misschien gelijk een verwijt. Veel ‘fouten’ die door ouders worden gemaakt komen omdat zij zich niet verdiepen in het kind. Natuurlijk komt een baby niet met een handleiding. Er is genoeg aan diepgaande en onderbouwde informatie te vinden voor ieder wat wils. Kennis is macht en dat geldt zeker op het gebied van kinderen.
Er zijn zoveel opties dat het raar zou zijn als iedereen hetzelfde zou doen. Door deze verscheidenheid kan het soms zijn dat je botst. Niet prettig. Want, iedereen heeft (daar ga ik dan even van uit) het beste met zijn eigen kind voor. Elke ouder zal vanuit zijn eigen vermogens proberen zijn of haar kind het beste te geven wat hij of zij aan kan bieden.
Net zoals op de basisschool krijg je dan groepjes. Maar als volwassenen zou je toch de basisschool ontgroeid moeten zijn en geen andere volwassenen ‘buiten gaan sluiten’. Hetzij bewust of onbewust.
Het delen van informatie, het delen van ervaringen, het delen van onderbouwde kennis is in mijn ogen het belangrijkste wat je een andere ouder mee kan geven wanneer deze er om vraagt! Uitroepteken ja. Ongevraagd (betweterig) advies is namelijk de grootste no go op communicatiegebied wanneer de materie over je eigen miniversie(s) gaat.
In de 17 maanden dat ik nu zelf moeder ben zijn er periodes geweest dat ik dagelijks ongevraagd advies heb gekregen. Door vermoeidheid of stress is het soms moeilijk deze woorden het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan en de verzender ook ongevraagd (scherp) van repliek te dienen. Het is een natuurlijke reactie van iemand die een situatie denkt te herkennen om gelijk advies te geven. Maar is het ook gewenst?
Niet altijd. Daarom ben ik zelf voorzichtig met mijn woorden en spui ik mijn ongevraagde advies alleen bij zeer close vriendinnen. Andersom net zo. Omdat we weten dat we het van elkaar kunnen hebben en elkaar niet gelijk in de haren vliegen.
Dat je ook moeder bent betekent niet dat je daarmee het recht mag nemen om een medemoeder te vertellen hoe jij denkt dat het zit. Vaak denk ik mama’s wees wat liever voor elkaar. Biedt elkaar een luisterend oor, biedt opties aan en neem daarna wat afstand zodat de mama die je adviseerde haar eigen keuzes kan maken.
Niet elke moeder zal geneigd zijn zich grondig te verdiepen en zich in te lezen en zoveel mogelijk kennis te willen vergaren voor ze keuzes maakt die betrekking hebben op haar kind. En dat is okee. O-k-e-e, ik spel het maar even voor de zekerheid ;)
Het is immers niet jouw kind waar de andere mama de verantwoordelijkheid over draagt. Dus wees lief voor elkaar. Elke mama kan wel eens een schouderklopje of (virtuele) knuffel gebruiken. Elke mama verdient dat ook. Want van de kids moet je vooral genieten, zeker als ze nog klein zijn.
Ooit een keer ongevraagd advies kan ik wel hebben. Ik vraag ook veel in het rond om zo er achter te komen welke opties ik heb. Ik zie dan veel verschillen in de reacties.
De ‘ik doe het zo’ reacties, en die wil je. De ‘ik zou het zo doen als ik jou was’, en die stoten al een beetje en de ‘je moet’ en dan ga ik bokken van binnen. Of de ‘ik zou dit doen als ik jou was want zuszuszuszo zegt dat het moet’. Bokbok.
Ik hoop dat ik ook een beetje oke ben in mijn opmerkingen. En zo niet dan mag ik daar op gewezen worden
Ik moest even gniffelen om je ‘gebok’. Ik denk dat je als moeder ook groeit in het geven van tactvol advies wanneer gevraagd.
In sommige groepen word je gewoon genadeloos afgebrand. Precies de reden dat ik me niet meer in dat soort groepen wil voegen. Ik kreeg er alleen maar een rot gevoel van.
Heb wel eens gehad dat iemand aan mij vroeg of Aiden wel warm genoeg was aangekleed. Pardon?! Wiens kind is dit?!
Ongevraagd advies van naasten vind ik het moeilijkst. Ze bedoelen het allemaal goed, maar je wilt ze ook niet tegen de borst stoten door te zeggen dat t gewoon bloed irritant is! Haha
Mensen zijn brutaal he…
Oh nu zeg je een hele moeilijke hihi. Ongevraagd advies van naasten kun je ook niet altijd afpoeieren gewoon uit respect voor diegene
Ik kan er denk ik redelijk goed mee om als iemand mij advies heeft luister ik graag en neem er van mee wat ik wil en laat de rest gewoon liggen. De manier waarop ze advies geven kan inderdaad verschillen maar denk dan dat ze zelf eigenlijk niet weten hoe de boodschap overkomt. En dat ze het doen om je te helpen. Mensen zijn zeker via hun schermpje vaak te vlug in hun mening of kritiek(je ziet dan ook vaak dat ze het art. maar half hebben gelezen). Ook wel eens gehad dat ik dacht ben ik nu niet te vlug geweest met m’n reactie. Maar ja, je omschrijft het mooi en ik probeer alvast tweemaal na te denken wat ik schrijf en hoe ik het schrijf . Merciekes voor dit artikel en kei cool dat je een eigen stripfiguur mocht zijn.
Een vriendelijk woord doet al veel meer dan kritiek he? Ik ben dan zelf meer geneigd te denken okee het is goedbedoeld ook al heb ik er niet om gevraagd.
Liefs!
Je hebt helemaal gelijk. Mooi beschreven. Even een kleine verwarring, want je schrijft: liever geen ongevraagd advies en later geef je aan: geef opties/advies en neem dan wat afstand. Ik denk dat je dan bedoelt dat het vooral gaat op de manier waarop (dringend/dwingend) advies wordt gegeven. It’s the tone that makes the music!
Ik heb ondertussen drie kinderen en gelukkig heb ik nu bij de derde wat meer maling aan de ‘ongevraagde adviezen’. We doen het op onze eigen manier zoals het ons goed dunkt en afhankelijk van wie wij zijn als ouders en hoe onze kinderen zijn. En ja, we maken zelfs nu nog bij de derde fouten…
Leuke blog!
Je hebt helemaal gelijk. Het staat er niet helemaal gelukkig omschreven. Ik doel op beide. Het geven van ongevraagd advies zowel als het geven van dwingend advies. Beide not done ;)
Love your thoughts! En toen ik de strip zag, dacht ik meteen: dat zou zo Madelon kunnen zijn haha. Supergaaf!!
Leuk dat je gelijk aan mij moest denken
Als ik iets heb geleerd als moeder is het niet te oordelen. Want voor je het weet doe je iets zelf ook.
Helemaal met je eens!
Mensen oordelen zo graag over elkaar. Als ik op FB iets zet kan ik ook zulke felle reacties krijgen dat ik denk huh? En dat van mensen die mij nog nooit in het echt hebben ontmoet, laat staan mijn kind. En die denken wel te weten hoe ik met mijn kind moet omgaan. Of zelfs een oordeel moeten hebben omdat ik na pas voor het eerst pannenkoeken heb gebakken. “Dat kan ik nauwelijks geloven!” Nou dan geloof je het toch niet. Of: “Ze lijken me niet helemaal gaar op de foto”. Gelukkig hoef jij ze niet op te eten. Als je over zulke dingen al naar kunt doen, dan gaan we het maar niet hebben over dingen als opvoeden en eten en drinken. En over borstvoeding schijnen mensen zich helemaal op te winden. Wat heb je er aan? Voel je je beter als je oordeelt over een ander? Dat kan ik dan nauwelijks geloven!
Op FB heb ik sowieso het idee dat mensen hun flink ongezouten mening maar spuien op alles.
Ik moet vaak wel lachen om de onwetende opmerkingen wanneer het over borstvoeding gaat maar vind het dan ook weer jammer dat er gelijk geoordeeld wordt. Mensen baseren zich niet meer op feiten maar op veronderstellingen en gaan vanuit daar redeneren. Krom.
Heeel goed gezegd! Dit is ook de reden dat ik wel uitkijk met ongevraagd advies geven, je weet nooit of andere moeders erop zitten te wachten!
Ontzettend leuke strip trouwens!!!
Hoe vaak ik wel niet de opmerking gehoord heb “krijgt ze zo geen koude voetjes” als ons dochtertje weer eens geen sokjes aan heeft. Ik vind het al irritant zat dat ik telkens de helft kwijt ben en als iemand dan ook nog zo’n opmerking maakt krijg ik bijna de neiging om te zeggen “jawel maar dat is de bedoeling ik straf haar met blote voeten!” Kijken hoe ze dan reageren haha…
Hahaha! En dan even een foto maken van het gezicht na zo’n antwoord gniffel.
Wat cool!! Je eigen strip.. Super leuk :-D