Wanneer komt de tweede?
Z was nog geen maand oud toen de eerste vraag kwam. We kwamen nog net niet om in de hectiek van de veeleisende zorg voor een baby die elke 2 uur moest (!) drinken om voldoende aan te komen. Een tweede? Are you freaking kidding me?
De 9 jaar voor de zwangerschap van Z was de vraag altijd wanneer we een kleintje zouden krijgen. Of we geen kinderen wilden. Of ik niet zwanger wilde worden. Waarom ik nog geen baby in mijn buik had. We waren immers al zo lang samen. Dat hubby uit een cultuur komt waar het normaal is snel zwanger te raken na het huwelijk werkte ook niet echt mee 🙈
Na de geboorte van Z leek het net of mensen al klaar stonden voor de aankondiging van een volgende zwangerschap. Ware het niet dat zij die natuurlijk niet mee zouden maken afgezien van de vraag. Veel beseften denk ik ook niet dat een keizersnee gewoon een buikoperatie is en dat snel opnieuw zwanger worden wel degelijk risico’s met zich meebrengt. Naast dat velen niet beseften hoe zwaar deze voldragen zwangerschap was geweest.
Wat ik die mensen graag eens zou vertellen, dat schrijf ik nu. Toen kon ik dat gevoelsmatig niet. En natuurlijk stond ik op het moment suprême met mijn mond vol tanden en lukt het geven van een gevat antwoord niet. Of was het helemaal niet mogelijk door een taalbarrière.
Besef wat je vraag teweeg bracht
Daar gaan we.
Allereerst zou ik je heel graag willen vertellen hoe intens verdrietig ik was. Hoe lang je gevraag door mijn hoofd bleef spoken. Dagen. Soms weken. Dat zal je waarschijnlijk niet beseft hebben. Anders had je niet zo door lopen drammen dat een kindje krijgen echt leuk is. Dat weet ik. Want de kinderwens was al jaren aanwezig.
Er waren zoveel redenen waarom ik nog niet zwanger was. Waarom er nog geen voldragen zwangerschap was geweest. Maar dat ging je als (meestal) vreemde geen ene ruk aan. Mijn gezin is mijn privé en waar een ander je alle details aan je neus zou hangen doen wij dat bewust niet. Lekker puh.
Ik weet dat er achter mijn rug om gepraat werd. Dat die man van mij vanzelf wel een ander zou gaan zoeken. En dat er voldoende kapers op de kust zouden zijn. Ik ben niet doof en zeker niet blind voor personae non gratae die geen respect hebben voor of jaloers zijn op onze relatie.
Nu komen de vragen wanneer er een tweede komt. Is 1 geweldige baby niet voldoende? *Wijst naar schattig brabbelende Z* Ow, we moeten er maar eentje maken. Is leuk voor Z, een broertje of zusje. Voel je me al recalcitrant worden? Met je ‘gemoet’. Bleh. 😤
Bewust ouderschap
Wat? Bewust ouderschap. Gezinsuitbreiding is niet iets waar wij licht over denken. Een bewuste ouder zijn begint al met het maken van de keus of een zwangerschap gewenst zou zijn. Wij hebben de mogelijkheid die keus te maken dus doen dat ook.
Wij zijn van mening dat elk kind de zorg, aandacht en liefde moet krijgen die het verdient. Opvoeden is investeren in je kind. Financiële aspecten en huisvesting even daar gelaten. Momenteel zou een tweede de balans die wij gecreëerd hebben als een zeepbel uiteen laten spatten. No thanks. Daar is deze tijd samen te kostbaar voor na alle heisa van de afgelopen jaren.
De juiste tijd voor een tweede kindje breekt vanzelf aan. Of niet. Je zal het vanzelf merken.
Klinken de ‘kindjesvragen’ je bekend in de oren?
Heeeel herkenbaar, Madelon! Ik negeer de vraag altijd, doe net alsof ik ‘t niet hoor…LOL!
De oostindisch doof tactiek haha
Wanneer ga je een kind nemen? Een vraag die ik vaak genoeg krijg. Al zes jaar getrouwd en nog niet zwanger. Ja ik kan geen kinderen krijgen nu goed. Als ik al zwanger wordt krijg ik een miskraam. Weet je nu genoeg? Ach mensen zijn zo ongevoelig en beseffen niet dat elke vraag zout op de wonde is en dat ik dagenlang mezelf in slaap huil
Dat begrijp ik heel goed. Mensen beseffen niet wat hun gevraag aan emoties oproept. Dikke knuffel voor jou <3
Wat ontzettend naar voor je meis.
Ik hoop dat God jou op een dag een gezond kindje zal schenken.
liefs
Ja het klinkt zeker bekend. Ik word echt niet goed van die vraag. Al helemaal niet omdat men weet hoe pittig de eerste zwangerschap was. Probeer het naast je leer te leggen. Hoe moeilijk ook. Of stuur ze de link naar deze nog haha.
Dat is ook iets waar ik regelmatig mijn vraagtekens bij zet. Mensen die weten hoe zwaar deze zwangerschap was en dan maar vinden dat er een tweede moet komen. Urgh.
Ohh zo vaak. Zelfs als je er al twee hebt. Van wanneer komt de derde nu? Of je begint toch niet aan een derde hé! Je bent geen fokschaap. Je hebt al een jongen en een meisje. Een buurvrouw hier kan het elke twee maanden wel aansnijden. ‘In shaa Allah’ antwoord ik. ‘Maar je bent nu wel veel te dun voor een zwangerschap. Als je meer eet komt het vast goed.’ ‘Je moet opschieten want je bent al oud.’ Ik snap ook niet waarom mensen die vraag stellen. Het kan zo beladen zijn, waar je geen weet van hebt. Het zijn denk ik bepaalde typetjes.
Ik moest even grinniken om ‘fokschaap’ hahaha.
Mensen begrijpen de hint ook niet als je in sha Allah zegt he.
Amen! Ik ben geen moeder, al 9 jaar samen met mijn man en 5 jaar getrouwd. De keren dat mensen vragen naar een eventueel kind zijn niet meer te tellen. Gruwelijk irritant!
Echt he. Het krijgen van een kind zien ze zowat als gemeenschapskeuze in plaats van de keus van een koppel. Hatelijk.
Ik heb vier kindjes en bij de derde zwangerschap zag ik de mensen al denken’ o nee nu al een derde’ bij de vierde dachten ze dat ik zot was denk ik maar zoals je het zo mooi beschrijft de tijd wijst het uit. Voor ons zijn dat er vier op korte tijd voor een ander één de andere geen. Vraag dit echt nooit aan iemand, denk daar nooit aan. Op school was er onlangs iemand die zwanger was van een vierde en haar kindjes schelen echt misschien 3 a 4 jaar met elkaar(dus de oudste met de jongste wel 10 j. of meer) dan dacht ik ah ja zo kan het ook , leuk toch.
Iedereen maakt zijn eigen keuzes. Anderen lijken er alleen altijd commentaar op te moeten geven. Soms snap ik echt niet dat ze niet snappen dat het gewoon onbeleefd is.
Mooi geschreven en best heftig allemaal. Zelf vind ik een vraag als wanneer komt de derde niet erg, maar wanneer dit door dezelfde persoon elke keer word gevraagd. Tja, dan word ik er wel een beetje moe van of als mensen zeggen van” jaa waarom niet, is toch leuk?”. Vele onderschatten de zorg en opvoeding voor een kindje. Ik ervaar dit als een grote verantwoordelijkheid. Mijn antwoord is altijd: wanneer het komt.. dan komt het en je krijgt het zeker te weten als het zover is (Y). Mensen blijven oordelen kreeg zelfs een keer naar mijn hoofd toe ‘ zusters zijn net konijnen’ bah. Ik ben degene die opvoed verzorg etc. Dus snap niet waar men zich zo druk om maakt en het altijd nodig vind hun ‘mening’ te uiten. Soms is zwijgen beter en vooral in dit soort situaties. Sorry Madelon voor de lap tekst again haha
O Sarah ik ben het zooooo met je eens! Niks sorry haha. Ik lees je reacties graag <3
van begin tot eind heeeel herkenbaar, het is of ik het zelf geschreven heb. ons eerste kind kwam na bijna 9 jaar huwelijk, heb van alles om de oren geslingerd gekregen, maar Allah soub7anahu wata3aala vergeet niemand.
En idd vlak na de geboorte kreeg ik alweer de opmerking je “moet” nu gelijk een tweede nemen. Like serious?!?!
Mensen beseffen niet wat ze met zulke opmerkingen teweeg brengen en zullen het nooit beseffen totdat ze zo een situatie van dichtbij meemaken. Moge Allah ieder zn wens uit laten komen, wat die ook moge zijn. 1 kind of helemaal geen kind kunnen mensen ook heel gelukkig en tevreden over zijn, niet iedereen is hetzelfde..
Ameen. Mensen vergeten wie de planner van het geheel is!
Oh vreselijk lijkt me dat. Ik heb zelf helaas nog geen kinderen en iedere verjaardag is het weer raak. Dat het toch wel eens tijd wordt, dat ik er niet jonger op wordt enzovoorts. De sukkels :(
Wat is dat toch met mensen en hun mening maar moeten geven…
Prachtig verwoord en idd ook zo herkenbaar
<3
Een goed beginsel is dat mensen zich met hun eigen (persoonlijke) zaken moeten bemoeien en niet met die van anderen.
Precies dat! *applaus*
Ohh dit klinkt heel bekend! Het is volgens mij gewoon nooit goed. Heb je 1 kind, moet je nog 1, krijg je nog een jongen, is dat zielig en moet je nog maar voor een derde gaan en als je zwanger bent van de derde, moet je voor een vierde gaan anders ben je oneven? Zucht!
ow ja helemaal bekend dit verhaal ! Dat gevraag over kinderen.
Na eerste was al de vraag wanneer komt de tweede al hoewel de tweede heel snel aankwam kloppen ( ja kloppen want dat zag niemand aankomen) nu krijgen we de vraag wanneer de derde komt. Ben je nou gek ofzo ?
Pffff people !!!
Dit herinner ik me niet! Maar ik kreeg mijn kinderen vrij vlot achter elkaar, dus misschien dat mensen de kans niet kregen om het te vragen ; )
Ik krijg die vraag nooit, maar dat komt denk ik door de depressie. Mijn man krijgt die vraag echter wel vaak.. Gek he..
Moet meteen aan mijn droom terug denken hehehe
Hahahahaha ROFL
Wij zijn na tien jaar wachten, hopen, een berg medisch en administratief gedoe (met nog véél meer wachten) vorig jaar ouders geworden van een prachtige zoon. Via adoptie.
De vraag ‘Hebben jullie (geen) kinderen? Heb ik heel wat keren voorbij zien komen.
Ik beantwoordde deze altijd met ‘nee, jammer genoeg niet…’
Dan was ie meestal wel duidelijk.
Overigens vond ik de vragen na onze keuze voor adoptie (voordat zoon er was) eerlijk gezegd vervelender. Zelfs respectloos soms. Zelf stel ik nooit vragen over (al dan niet) gezinsuitbreiding. Mensen vertellen wel als ze daar zin in hebben en kinderen komen, of niet. Dat merk je vanzelf.
Wat een top artikel! Ik was niet eens bijgekomen van de keizersnede en men vroeg al naar een derde?! Ya Allaah, ik kreeg spontaan de neiging om iets te zeggen maar hield
me in. Je geniet enorm van je kleine Z, en daar gaat het om. Wij voelen ons nu wel compleet, wat Allaah ta3ala ons schenkt is altijd welkom, maar dan kijkt men al raar: willen jullie alleen maar 2 kinderen?! Aaaaargh!!!
Ugh zo irritant! Ben niet getrouwd, maar deze vraag lijkt heel erg op wanneer ga je trouwen? Ik voel je, hm ik weet zeker dat wanneer ik getrouwd ben dat dezelfde vraag naar me hoofd word gegooid, kan er moeilijk tegen, dat word een grote uitdaging voor mij. Ik vind dat laatste heel mooi over bewust ouderschap, dat is wat ik zelf ook belangrijk vind.
Ik heb die vraag ook vaak gehoord vanaf een jaar nadat Duncan was geboren. Men wist alleen niet dat ze mij (na een aantal jaar) met die vraag enorm verdriet deden. Ik wilde na een aantal jaar namelijk wel voor een tweede gaan, alleen Mark was er nog niet klaar voor. Iedere keer weer die vraag terwijl je al zo graag wilde…pfff…dat gaf zo’n steek in mijn hart :(
Moet zeggen dat ik na Emmilyn ook weleens te horen heb gekregen “Was 2 niet genoeg?” of “Oh de 3e, dat is op zeker een ongelukje.” Ook zulke leuke zinnen om te horen :/ Echt sommige mensen…bleh!
ja mensen zouden inderdaad wat meer moeten nadenken voordat ze iets vragen.. meh.. geniet van het kleintje wat je nu hebt en probeer het ‘gezeur en getrek’ aan je te negeren :) <3
Ik zou het zelf nooit aan een vreemde vragen. maar mensen die mij erg na staan en waarvan ik weet dat ze een kinderwens hebben wel. Maar daar is de relatie zo goed dat je het niet hebt over ‘nou wanneer begin je aan de 2de etc’ maar dan heb je meer gesprekken over de toekomst, over anticonceptie, dua’s doen, carrière vragen, huizoekingsvragen, wanneer naar de arts te gaan etc etc etc.
Maar je hebt helemaal gelijk dat mensen wat beter moeten nadenken over de toekomst. Kindjes maken en baren is makkelijker dan ze daadwerkelijk op te voeden.. dat vergeten mensen heel vaak.
Ik zit zelf in de trouwvragen-fase, na altijd netjes insha’allah geantwoord te hebben ben ik nu gewoon lekker onbeschoft of flauw in mijn antwoorden Heb ooit tegen een zeurvrouw gezegd ‘a stagfiroellah wil je nu zeggen dat allah geen goede planner is ;)’…. het hiel wel al mag ze me niet meer hahaha
Ik heb zelf (nog) geen kind. Maar ik kan je wel degelijk begrijpen hoe irritant het is om zulke vragen te beantwoorden. Lijkt alsof mensen proberen jouw leven in te delen. Zo krijg ik ook vaak te horen, wanneer ik nou met kinderen begin, dat ik rekening moet houden met me leeftijd enz. Ik zeg altijd, niets komt voor z’n tijd. En als jij je gelukkig voelt met je huidige gezins ” status”, wie heeft dan het recht zich daarmee te bemoeien?? pff toch..
Zo herkenbaar, ik had er ook een blog over geschreven op m’n oude blog. Die vraag deed zoveel pijn toen het niet lukte om zwanger te worden, terwijl je het zo graag wil. Het was mij niet gegeven en die mensen stellen een vraag en gaan vrolijk verder met hun leven. Alsof je even naar de supermarkt gaat en een kind koopt. Ik denk dat mensen er gewoon niet bij stil staan en niet weten wat zo’n vraag teweegbracht bij mij. Dus heel erg kwalijk kon ik het ze niet nemen. Maar als jij schrijft over mensen die jaloezie uiten naar jou en je partner, dat is niet tof!
Liefs, Camilla
ik was zwanger van de tweede toen de eerste net 5.5 maand was dus mij nooit gevraagd maar vind het altijd zoon uhh vage vraag want wat als je nou niet zwanger kan worden via de normale weg en heb er dikke 9 jr over gedaan om eindelijk een kindje te krijgen….dan lijkt mij die vraag ook niet lekker en zowieso komt er een tweede dan ziet en hoort men dat snel genoeg :D
Oh mensen kunnen zo vervelend zijn. Het is islamitisch gezien een hele slechte eigenschap om prive vragen te stellen. Maar het is bij mensen sowieso nooit goed. Ik heb nu een kindje van 14 maanden en ben alhamdoelilah weer zwanger van de tweede. En ja het is gewenst want ik krijg heel vaak de vraag of het een ongelukje was. Huh??? Meen je die nou denk ik dan? Ik heb tot nu toe de gekste dingen gehoord. De meeste vragen mij waarom ik weer zo snel zwanger ben geraakt want je kindje is nog veels te jong enz enz. En pas nog was er iemand die mij vroeg of ik nu wel over anticonceptie na ging denken. Mensen zien mijn volgens mij echt als een konijn. Maar kinderen krijgen is iets wat je samen met je man beslist en vergeet niet. Je krijgt je kindjes van allah swt. Het zou een stuk fijner zijn als mensen zich wat meer met hun eigen zouden beIg houden.
Een foutje, belg moet bezig zijn.
In 1 woord VRESELIJK.
Ik begrijp je maar al te goed.
Ontzettend bot zijn veel mensen toch en bemoeizuchtig.
Een kind neem je niet, dat is een geschenk van God als je een gezond
kindje mag krijgen. En dat het proberen te krijgen van een kindje
ook niet over 1 nacht ijs gaat.
Dat zou een weloverwogen beslissing moeten zijn, waarin je samen
eerst een goed stabiel huwelijk hebt en financiele stabiliteit en dan
moet je persoonlijk ook stabiel genoeg zijn en je geestelijk en lichamelijk
gezond genoeg voelen.
Ik vind dat er vaak veel te licht over wordt gedacht.
Ik reageer wat fel, omdat het voor mij een beladen onderwerp is.
Ik heb geen kindje en weet niet wat de toekomst zal brengen.
Geniet van jullie gezin van 3 (+poes) lieve meid.
XXX
oooh een hele herkenbare vraag inderdaad. Soms wel vaker van 1 persoon en dat je denkt, ik heb dit al een keer aan je uitgelegd.